In een wedstrijd waarin Spakenburg moeite had om de opening te vinden trokken de Blauwen alsnog aan het langste eind door twee late treffers.
EERSTE HELFT
Chris de Graaf begon met de volgende elf basisklanten: Van Dorp, Claver, Linthorst, Apau, Den Haan, Van Lopik, Wesdorp, Van Huffel, Kunst, Van Mil en Van der Linden.
Voor de aftrap werd er stilgestaan bij het overlijden van Jan “Steen” de Graaf, een rasechte Blauwe en de vader van onze trainer Chris de Graaf. Een mooi spandoek van de Havenside & de Twaalfde Man en een indrukwekkende minuut stilte gaven een moment van nagedachtenis voordat de wedstrijd in gang werd gebracht door arbiter Kevin Puts.
De eerste vijftien minuten waren voor Spakenburg. Van Mil was meerdere keren dreigend op de rechterflank, maar tot grote kansen kwam dit niet. Vervolgens werd Excelsior Maassluis steeds dreigender en had Spakenburg geluk dat het aan afronden ontbrak bij de Tricolores. Ook wist Van Dorp enkele keren redding te brengen en zo werd uiteindelijk de thee opgezocht met een 0-0 tussenstand.
TWEEDE HELFT
Bij de start van de tweede helft stonden er twee verse krachten binnen de lijnen. Da Fonseca werd voor Den Haan gebracht en Junte nam het stokje over van Kunst. Spakenburg had in het tweede bedrijf meer grip op de ploeg uit Maassluis. Direct uit de startblokken zocht Spakenburg de aanval en wist het ook wat kansjes te creëren, maar Excelsior hield de boel goed dicht.
De klok tikte steeds verder op het digitale scorebord die nog steeds de brilstand aangaf. Tijd dreigde dus de grootste vijand van Spakenburg te worden. Op klokslag minuut zeventig werden er twee wissels doorgevoerd om de openingstreffer te forceren. Van Mil en Van der Linden gingen naar de kant en Kok en El Azzouti kwamen voor hen in het veld. De aandacht ging vooral uit naar Ahmed El Azzouti. De aanvalsleider maakte zijn return na veertien maanden van bloed, zweet en tranen tijdens zijn revalidatieperiode na een zware kruisband-blessure.
De schijnwerper bleef ook op de onhoudbare spits staan. Na een seconde of tien had hij zijn eerste gele kaart te pakken. Het was een teken aan de wand voor het vuur wat de goalgetter altijd brengt. Twee minuten na zijn rentree op de groene mat van de Blauwe Westmaat liet hij zijn voeten spreken. Een hoge bal werd met een verdediger in de nek aangenomen, de spits draaide vervolgens weg van zijn tegenstander en vuurde een schot af op goalie Van der Kleij. De bal was de doelman iets te machtig en moest weg gebokst worden, de rebound die volgde werd een prooi voor Junte. De aanvaller ramde de bal via de onderkant in de goal en zorgde zo voor de welkome openingstreffer.
Nu was het zaak om de voorsprong vast te houden voor de Blauwen. Logischerwijs zocht Excelsior nadrukkelijker de aanval om zo de 1-1 op het scorebord te krijgen. Echt gevaarlijk werd de ploeg van Geert Arend Roorda echter niet.
Spakenburg werd dat nog wel. In de blessuretijd kregen de Blauwen een vrije trap op een plek die inmiddels bij elke tegenstander voor veel vrees zorgt. Die angst is de laatste weken vakkundig ingeboezemd door vrije trappen specialist Sam van Huffel. Ook nu ging de middenvelder achter de bal staan en zijn inzet plofte wederom tegen de touwen. Zijn rendement uit vrije trappen ligt daarmee zeker boven de 50% en dat zullen weinig voetballers hem na kunnen zeggen. Zijn goal betekende de 2-0 en daarmee werden de drie punten definitief veilig gesteld.
WEDSTRIJDSTATISTIEKEN
Opstelling Spakenburg: Van Dorp, Claver, Apau, Linthorst, Den Haan (45’ Da Fonseca), Van Lopik (80′ Guiting), Wesdorp, Van Huffel, Kunst (45’ Junte) Van Mil (70′ Kok) en Van der Linden (70′ El Azzout).
Scoreverloop: 72’ 1-0 Ravelino Junte, 90+2’ 2-0 Sam van Huffel
Toeschouwers: 1739
Scheidsrechter: Kevin Puts
Gele kaarten: El Azzouti en Da Fonseca (Spakenburg) Van Eerden (Exc. Maassluis)
