Skip to main content

Affur de rucloamubordu #141

Nico

Hij viel mij die eerste training meteen op. Het leek alsof het joch bij elke diepe bal gekatapulteerd werd. Maar daar bleef het niet bij want na elk gewonnen sprintduel scoorde het vliegensvlugge ventje alsof het de normaalste zaak van de wereld was. En zo bleef het die hele training maar doorgaan. Het dondersteentje bleef er ogenschijnlijk onbewogen onder. Stoïcijns schoot hij elke bal aan de lopende band tegen de touwen. Onberispelijk.
Ik vond het leuk toen ik erachter kwam dat de doelpuntenmachine annex snelheidsduivel de zoon was van mijn oud-teamgenoot uit de jeugd en het 2e elftal; Peter Kroonenberg. En het werd nog leuker toen Nico in hetzelfde elftal kwam als mijn zoontje.

Zoals vele voetbalvaders stond ik dat eerste voetbaljaar van mijn zoon elke zaterdagochtend langs de lijn om de verrichtingen van hem en z’n team te bekijken. F-pupil Nico liet elke zaterdag datgene zien wat hij ook op de training demonstreerde; sprinten en scoren. Ik keek met bewondering en verbazing naar het behendige 6-jarige kereltje. Maar ook naar z’n teamgenootjes want het waren niet alleen stuk voor stuk leuke gastjes, de meesten konden ook een prima balletje raken. Nu, 14 jaar later, blijkt dat de meeste spelertjes uit dat elftal grotendeels alle Blauwe jeugdelftallen hebben doorlopen en nog steeds actief zijn bij onze club. Drie spelers van dat team hebben zelfs hun opwachting gemaakt bij de A-selectie namelijk keeper Thomas van den Akker, alleskunner Jeffrey van de Groep en topscorer Nico Kroonenberg. Een mooie lichting dus.

Na een uitstapje van enkele jaren naar Almere City keerde Nico vorig jaar terug op het oude nest om dit seizoen aan te sluiten bij de A-selectie. Ik zag hem voor het eerst in actie tijdens de oefenwedstrijd tegen Eemdijk. Ook tegen DHSC, OSS’20 en afgelopen dinsdag tegen Juliana’31 mocht de aanvaller zijn kunsten vertonen binnen de lijnen. Helaas lukte het Nico nog te weinig om op snelheid z’n tegenstanders te kloppen maar z’n neusje voor de goal heeft hij nog steeds. Dat liet hij zien tegen de hoofdklasser uit het Gelderse Malden want Nico scoorde uit de enige kans die hij kreeg. Een mooi moment voor hem. Maar ook voor ons Blauwen want het is altijd goed als een kind van de club een goal scoort in het 1e elftal.

Het was nog mooier geweest als Nico een week eerder, tegen DHSC, dat doelpunt had gemaakt. Z’n vader, voormalig teammanager en huidig bestuurslid Technische Zaken, was die avond namelijk vervanger van vaste stadionspeaker Albert Jan Veldhuizen. We zullen daarom nooit weten welke volzinnen Peter Kroonenberg via de speakers over De Westmaat uitgestrooid zou hebben indien zijn zoon gescoord had. Peter kennende zouden het woorden zijn geweest die recht uit z’n hart kwamen. Die woorden heeft hij dinsdag jl. alsnog kunnen uitspreken. Niet met een paar honderd luisteraars langs de lijn maar binnen de besloten muren van huize Kroonenberg. Dat unieke moment tussen vader en zoon is hen van harte gegund.

Frank

Een vast onderdeel van een nieuw voetbalseizoen is het interview van SpakenburgTV met de nieuwkomers. Ik ben trouwe kijker van deze vraaggesprekken want je krijgt een goede eerste indruk van de nieuwe Blauwe selectiespelers.
Dit jaar viel mij het interview op met Frank Olijve, de van De Graafschap afkomstige verdedigende middenvelder die een belangrijke schakel moet worden in het elftal van Erik Meijers.
De sympathiek ogende routinier praat zoals hij voetbalt. Ontspannen, gedreven en weloverwogen. Op het veld wil de oud-prof elke wedstrijdsituatie lezen en doorgronden. Op dezelfde manier onderging hij ook de vragen van interviewer Marijn de Graaf. Hij reageerde daarom niet op specifieke vragen over de zojuist gespeelde wedstrijd. De geboren Amsterdammer lag vooral de nadruk, vanwege de weinige speelminuten bij De Graafschap en de gedwongen rustperiode door corona, op het werken aan wedstrijdritme en het hervinden van voetbalplezier. Frank Olijve kijkt daarmee over de oefenwedstrijden heen. Zijn horizon is niet een oefenpotje winnen maar vooral veel meters maken. Lijf en geest voorbereiden op de harde wetten van de komende competitie. Met genieten als bijvangst.

Vorige week zaterdag tegen OSS’20 was het in de loop van de 2e helft duidelijk zichtbaar dat de man die centraal staat op de zojuist verschenen fraaie teamfoto, er finaal doorheen zat. Trainer Erik Meijers liet de zomeraankoop gewoon staan. En terecht want om wedstrijdfit te worden moet je zo af en toe door de pijngrens.
Dinsdag jl. tegen Juliana ’31 speelde hij slechts een helft. Verstandig want het gevaar van overbelasting ligt op de loer. De 2e helft zat Frank overigens naast de dug-out op een hometrainer, bezig met een cooling down. Over meters maken gesproken. |
Hij zat er al fietsend met een glimlach dus met het hervonden spelplezier komt het wel goed. Maar is hij ook op tijd wedstrijdfit? Voor ons toeschouwers is dat moeilijk in te schatten. Gezien de professionaliteit van speler en begeleiding verwacht ik dat de beoogde nieuwe aanvoerder, om in wielertermen te blijven; op koers zit.
Het ziet er dus goed uit maar over 2 weken krijgen we het echte antwoord want dan start de competitie. In die 2 weken kan er met de voetballer die de cruciale nummer 6 positie moet gaan invullen nog van alles gebeuren. Kortom, Parijs is nog ver.

Hille Beekhuis

Don’t forget the guide

Wij leven in vreemde tijden momenteel en staan middenin de geschiedenis. Het Corona-virus, Covid-19, heeft de wereld nog behoorlijk in haar greep en waartoe het allemaal leiden zal, is zeker op dit moment nog ongewis.
Het virus en alle onzekerheden die dat de afgelopen periode met zich meebracht en nog steeds brengt, heeft de commissie van de Spakenburgse presentatiegids in eerste instantie doen besluiten vooralsnog de situatie af te wachten. Normaal gesproken, is er zo rond april/mei al de eerste bijeenkomst waarin van gedachten wordt gewisseld hoe de gids er voor het komende seizoen uit zal komen te zien. Even werd er nog gedacht aan een tabloid-achtige editie met heel veel gelijkenissen aan de Italiaanse La Gazetta della Sport. Maar nadat bekend werd dat er officieel met het seizoen gestart kon gaan worden, zijn de koppen ijlings bij elkaar gestoken en heeft dat geresulteerd in een Blauwdruk waarvan iedereen binnen de commissie het eens was: het wordt een waanzinnige editie, een retro-editie. Met een knipoog naar onze aanstaande, 90e verjaardag.
Ideeën hebben en uitspreken is één, ze uitvoeren is nummer twee. Nu hebben wij binnen de commissie de mazzel over meer dan bovengemiddelde creatieve breinen te beschikken dat niemand enige twijfel zou hebben over de uitvoering van de geopperde ideeën. Ik kan u daarom nu al melden dat de gids weer een plaatje van een uitvoering is geworden en veel meer is dan een oppervlakkige presentatie wat wij als vereniging doen en uitvoeren.
Leden en sponsoren krijgen de gids thuis gestuurd maar voor gasten en overige geïnteresseerden verwijs ik graag naar een slogan van een commercial van jaren geleden: “Don’t forget the guide” (graag heel letterlijk vertalen).

Tijmen Beekhuis

Leave a Reply

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.