Affur de rucloamubordu #144
Foto (1)
Een dag later kwam ik dezelfde foto tegen op Facebook. Robin Eindhoven had deze geplaatst op Facebook. En terecht want het is een foto die beklijft. Een foto waar de vreugde vanaf spat. Een explosie van emotie en blijdschap gevangen in een split second.
Meest links op de foto staat Tim Brinkman. Met gebalde vuisten en opengesperde mond. Naast hem een schreeuwende Diego Snepvangers die zich los maakt uit de groep om, samen met Tim Brinkman, de aanstormende Frank Olijve op te vangen. Die groep bestaat uit een uitzinnige Floris van der Linden en Hero van Lopik die, zo lijkt het, doelpuntenmaker Koos Werkman in een houdgreep nemen. Koos wacht met een mix van verwondering en extase op zijn gezicht z’n verdedigende maatje Frank Schilder op. Maar dan moet Frank nog wel de juichende Robin Eindhoven ontwijken.Stille getuigen op deze foto zijn de nog net zichtbare cornervlag en de afgesloten koffiecorner ‘Skybox 9’. Voor de rest zie je een gedeelte van twee reclameborden, een grauwe schutting, een grijzig dak, een onwrikbaar ijzeren hek en wat betonnen treden van de staantribune. Meer niet. De achtergrond is vooral kaal, desolaat en troosteloos.
Maar zou dat juist de reden zijn waarom dit beeld op je netvlies blijft staan? Want behalve dat deze foto door het ontbreken van publiek een specifiek tijdsbeeld markeert, namelijk de eerste wedstrijd tijdens de Covid-19 pandemie zonder toeschouwers, leidt het kille, koude decor niet af. De sobere context biedt juist een fascinerend contrast met de uitbundig juichende spelers. En legt de focus volledig op het achttal Blauwen die plezier, power en passie uitstralen. Je ziet een eenheid waarvan de som der delen meer is dan het geheel. Daarom trek ik, op basis van deze geweldige foto, de conclusie die Theo Reitsma jaren geleden ook trok; ‘dit is een goed stel hoor’!
Foto (2)
Ondanks het fraaie sportieve resultaat slaat de Amersfoortse Courant de spijker op z’n kop met de tekst die bij de foto staat; hier hoort publiek bij.
Zonder publiek