Achter de reclameborden is een kroniek van niet alledaagse gebeurtenissen rondom het sportveld. Opmerkelijke en minder opmerkelijke zaken passeren hierin de revue.
Het bericht kwam voor mij onverwacht; Robin Eindhoven per direct naar Telstar. De voetballer die halverwege het najaar van 2019 vanuit Cyprus kwam aanwaaien verkast naar Velsen. Jammer, want ik had graag nog wat langer getuige willen zijn van de rappe en makkelijk scorende voorhoedespeler.
Hij heeft bij onze club een bijzondere route bewandeld. Nadat hij in oktober 2019 werd gecontracteerd was er veel gedoe met de KNVB over de directe inzetbaarheid van de ranke spits. Uiteindelijk bleek dat de voormalige speler van Koninklijke HFC pas vanaf 1 januari 2020 speelgerechtigd was. Een periode tussen wal en schip volgde waarna hij dan eindelijk in januari zijn eerste minuten kon maken in de hoofdmacht van de Blauwen. In de thuiswedstrijd tegen HHC, begin februari, bekroonde hij zijn eerste basisplaats binnen een minuut met een goal. Een geweldige binnenkomer. Er volgden nog enkele wedstrijden maar voordat Robin lekker op stoom kon komen gooide het coronavirus begin maart roet in het eten. Het seizoen was meteen ten einde. Extra wrang voor Robin want hij begon net in vorm te komen.
Het vizier werd daarom noodgedwongen gericht op het nieuwe seizoen. Vanaf de eerste oefenwedstrijd maakte de man met het beschaafde uiterlijk direct grote indruk als koele killer. Alles wat hij op het veld aanraakte veranderde hij in goals. Vanuit alle hoeken en gaten wist hij te scoren. Eindhoven was ‘hot’ en dat bleef hij ook toen de competitie begon. Samen met zijn kompaan Floris van der Linden vormde hij een prachtig aanvalskoppel. Maar ook dit seizoen duurde voor de expat slechts een handjevol wedstrijden. Daarna vervulde corona wederom de rol van spelbreker.
Er volgden maanden van relatieve stilte rondom de selectie van Spakenburg. Totdat vorige week plotseling duidelijk werd dat onze topscorer de lokroep uit Noord-Holland niet kon weerstaan.
En dat is begrijpelijk. Na zoveel gemiste wedstrijden kan hij nu gaan doen wat hij de afgelopen 15 maanden bij onze club veel te weinig gedaan heeft; voetballen. Waarschijnlijk voor een leuk tarief. En ook nog eens in een hogere divisie. Voor onze penningmeester is dit ook geen verkeerde deal. Robin Eindhoven verdwijnt meteen van de payroll. Bovendien zal, neem ik aan, er ook wel een bedrag zijn betaald om zijn contract af te kopen. In deze voor onze club financieel zware tijden een welkome opsteker. Ook sportief gezien is er, op papier, geen man overboord want mochten we dit seizoen nog een paar wedstrijdjes spelen dan is Jordi Bitter een prima stand-in. En voor volgend seizoen hebben we met Lowie van Zundert de vervanger al in huis.
Maar het abrupte vertrek voelt wel vreemd omdat het onbestemde gevoel achterblijft dat Robin Eindhoven nog lang niet klaar was bij Spakenburg. Sterker nog, hij heeft tijdens zijn periode bij onze Blauwen heel veel gemist. Zoals de wedstrijd tegen Ajax. Hij was nog niet wedstrijdfit en moest daarom de bekerwedstrijd tegen de landskampioen in een volle Arena vanaf de bank bekijken. Bovendien heeft hij bijna tot geen grote klassiekers gespeeld; wedstrijden tegen bijvoorbeeld Kozakken Boys, Katwijk of GVVV met volle tribunes. Maar bovenal heeft hij geen dorpsderby meegemaakt. Met de week die daaraan voorafgaat. Die bijzondere week met extreme aandacht van de media en de dagen dat het hele dorp op een prettige manier in de war is. Met de derbyavond op donderdag en het samenzijn in de sporthal na afloop van de match als hoogtepunten.
Ik had hem deze ervaringen van harte gegund. Maar het wordt Sportpark Schoonenberg in plaats van sportpark De Westmaat. En het worden De Witte Leeuwen uit Velsen in plaats van de Spakenburgse Blauwen.
Uiteraard hoop ik dat hij in Velsen de pannen van het dak speelt. Zo niet dan komt er wellicht ooit nog een moment dat hij zijn klus bij ons komt afmaken. Wie weet.
Het ga je goed Robin!
‘Beste Erwin
Dit doe ik maar één keer. Vanuit het dorpsbelang. Omdat dit ‘once in a liftetime’ is. Omdat deze trein maar één keer voorbij komt. Omdat ik mijn verantwoordelijkheid niet wil ontlopen. En dan is het wel eens nodig om je trots opzij te zetten. Om over je eigen schaduw heen te stappen. Dat is de reden dat ik een transferadvies geef aan jou, hoofd TC van onze grootste rivaal. Onze buurman IJsselmeervogels.
Dat advies is: ga eens kijken bij Hoogland. Daar voetbalt een slimme, regelmatig scorende en hardwerkende middenvelder. Een moderne box-to-box speler, fysiek sterk en er zit een goede kop op. Met z’n 28 jaar in de kracht van z’n leven. Hij woont lekker dichtbij en komt uit een echte sportfamilie. Succes verzekerd.
Nogmaals, deze tip geef ik omdat ik het belang van ons dorp hoger stel dan het belang van mijn persoontje als Blauwe supporter. Omdat er een unieke situatie kan ontstaan. Uniek en buitengewoon vanuit historisch, sportief, familiair en relationeel perspectief. Daarom deze tip.
Ik verwacht geen dankjewel. Geen tegenprestatie. Dat is niet nodig. Ik doe dit voor een hoger doel. Want dit is groter dan Rood of Blauw. Dit overstijgt individuele clubbelangen. Dit gaat over iets speciaals namelijk een noviteit voor de gemeente Bunschoten-Spakenburg. Een opbeurend lichtpuntje. Iets wat ons dorp in deze barre tijden goed kan gebruiken. Nu ben jij aan zet. Ik vertrouw erop dat je dit advies op waarde weet te schatten.
Dorpsgroet, Hille’
Eemdijk heeft zich voor volgend seizoen versterkt met middenvelder Frank Heus. De tweelingbroer van onze keeper Menno komt over van 3e-divsionist Hoogland om zijn niet geringe kunsten te etaleren bij de Diekers.
Best bijzonder dat volgend jaar 2 ‘vreemden’, Frank en Menno wonen in de Amersfoortse wijk Vathorst, bij 2 verschillende clubs in ons dorp voetballen. Dat zie je niet vaak. Sterker nog, dat is best wel uniek. Maar er kan nog een schepje bovenop want de gebroeders Heus bestaan uit 3 personen. Bij hetzelfde Hoogland voetbalt Coen. En da’s mooi want ons dorp heeft ook 3 voetbalclubs.
Dat zou wat zijn. Dat 3 broers, niet geboren in Bunschoten-Spakenburg, ieder uitkomen voor één van de drie plaatselijke clubs. Nog nooit vertoond. Maar hoe krijg je dat voor elkaar?
Hille Beekhuis