Achter de reclameborden is een kroniek van niet alledaagse gebeurtenissen rondom het sportveld. Opmerkelijke en minder opmerkelijke zaken passeren hierin de revue.
Het seizoen staat op het punt van beginnen met voor Spakenburg een uitwedstrijd in en tegen Scheveningen. Traditioneel heeft Spakenburg het daar over het algemeen genomen hartstikke moeilijk maar tradities zijn erom gebroken te worden. Welke traditie inmiddels al is gebroken, is die van Radio M of om iets specifieker te zijn het waanzinnig populaire sportprogramma Namen en Rugnummers. Iedere zaterdagmiddag werd de luisteraar getrakteerd op een menukaart boordevol sport uit de regio Utrecht met voetbal als hoofdgerecht. Want ga maar na, naast de Spakenburgse clubs was er ook interesse in het Veenendaalse DOVO en GVVV, Sportlust uit Woerden en niet te vergeten FC Utrecht. RTV Utrecht heeft onlangs besloten te stoppen met dit programma en niemand in Spakenburg met Blauw, Rood of Groen bloed snapt hier iets van. Als wij naar uitwedstrijden togen, stond de radio steevast afgestemd op Radio M zowel voor als na de wedstrijd. Kon je onverhoopt een keer niet mee uit? Geen probleem, de wedstrijd was via dit medium prima te volgen. Ook in de Blauwe kantine stond tijdens een uitwedstrijd van Spakenburg 1 de radio steevast afgestemd op Namen en Rugnummers. Dat moeten wij dus gaan missen en zijn wij aangewezen op Fotmob of Flashscore, apps voor je telefoon die reuzehandig zijn maar in geen enkele verhouding staan met de authentieke verslaggeving van onder andere Arnold Schenk, Menno Schilder, Pieter Tammens, Rene van den Berg, en niet te vergeten Bert Kous. Bestuurslid Algemene Zaken van Spakenburg, Gijsbert Jan van de Pol, heeft nog een ultieme poging gewaagd om het programma in de lucht te houden middels een financiële ondersteuning maar de directie was niet te vermurwen. Onze awaydays zullen daarom met ingang van dit seizoen iets anders aanvoelen dan dat wij zijn gewend. De bal rolt nog niet eens maar het lijkt alsof de eerste trainers al zijn ontslagen.
Daar stonden wij afgelopen zaterdagmiddag dan, Hille en ik, op een overvol plein de A-selectie voor te stellen en te introduceren. Zorgvuldig hadden wij de vragen per speler voorbereid en wij wilden er allesbehalve een cliché-evenement van maken. Als je geen standaardvragen stelt, krijg je ook geen standaardantwoorden was ons motto. De mooiste reactie was mijns inziens van Ahmed El Azzouti. Subtiel werd hem gevraagd of hij na Kozakken Boys en Katwijk bij Spakenburg aan zijn derde topclub begon en of dat ook gelijk zijn laatste zal worden. Iedereen weet natuurlijk dat hij in het verleden ook een rood-wit shirt heeft gedragen en door deze vraag te stellen, hoopten wij hem daarmee uit de tent te lokken. Stoïcijns gaf El Azzouti antwoord dat gezien zijn leeftijd dit inderdaad zomaar zijn laatste topclub zou kunnen worden en daarbij repte hij met geen woord over Vogels waar wij uiteraard vurig op hadden gehoopt. Na afloop liep ik naar Ahmed toe en vroeg hem of hij de vraag wel goed had gehoord. “Natuurlijk” was zijn antwoord. “Maar ik ben onvoorspelbaar en speelde het spel gewoon met jullie mee” waarna een lachsalvo volgde. Ik schaar dit moment onder de categorie een koekje van eigen deeg en ben na al die onvoorspelbaarheid nu al tot de conclusie gekomen: alle ballen op El Azzouti!
Tijmen Beekhuis
Ja, het was best wel een lange zit.
Zoals hierboven door Tijmen al aangegeven; wij hadden de eer om op de Blauwe Open Dag de nieuwe selectie voor te stellen. Spelers, technische staf en medische staf, in totaal zo’n 30 personen, kregen de gelegenheid om kort hun zegje te doen. En inderdaad, indien je elke persoon een minuutje het woord geeft ben je zo een half uur verder. Maar de presentatie duurde bijna een uur. Want er was best wel wat te vertellen. En te vragen. En wat is nou een minuut?
Kortom, we gaan evalueren want in 2024 komt er weer een Blauwe Open Dag. Met wederom een presentatie. Een kortere.
Neemt niet weg dat er tijdens de introductie genoeg interessante zaken de revue passeerden. Zoals trainer Chris de Graaf die aangaf dat hij nog snel naar Scheveningen was gereden om de eerste tegenstander in de competitie met eigen ogen aan het werk te zien. Ook was het leuk om te merken dat Wimilio Vink in het veld net zo bijdehand is als op een podium.
De opmerking van Niek van Logtestijn, coördinator van onze medische staf, vond ik het meest opvallend. Hij gaf aan dat een trainerswissel tijdens het seizoen een negatief effect heeft op de fitheid van de selectie. Kort door de bocht de strekking van zijn betoog: Indien er halverwege het seizoen een nieuwe trainer instapt dan verandert de dynamiek. Er wordt anders getraind, spelers gaan forceren omdat ze zich opnieuw willen bewijzen, sommigen daarvan, voorheen wisselspeler, krijgen plots volop speeltijd terwijl basisspelers van het ene op het andere moment bankzitter worden.
Al deze veranderingen verstoren het fysieke ritme en hebben tot gevolg dat de kans op blessures significant toenemen. En dat hebben we vorig seizoen gemerkt.
Deze verklaring van Niek van Logtestijn lijkt mij helder en plausibel. Op basis van het causale verband dat hij legt, durf ik de voorspelling wel aan dat de komende twee seizoenen een blessuregolf achterwege blijft.
Hille Beekhuis