Skip to main content

Wreeftrap

Elk jaar rond de feestdagen organiseer ik met een stel vrienden een zaalvoetbaltoernooi. Bijna 35 jaar geleden begonnen als welkom-terug-wedstrijdje voor de in de Verenigde Staten werkende Albert van Halteren. Nu, ruim 3 decennia later, een traditioneel en vooral recreatief voetbaltoernooitje met grotendeels dezelfde spelers als destijds. Maar dan aangevuld met heel veel jeugd want na al die jaren is er uit die 15 spelers van toen wel wat nageslacht ontstaan.

Jauke Beekhuis, zoon van mijn maatje Tijmen en sinds dit seizoen keeper van de Blauwe A-selectie, doet al een aantal jaren mee, als doelman uiteraard. Ook deze editie stond hij weer onder de lat.
Wat mij direct opviel aan Jauke was zijn pass. Een strakke wreeftrap. Elke bal die hij in de voeten had schoot Jauke op overtuigende wijze en met veel gevoel voor snelheid en precisie richting een teamgenoot. Schitterend om te zien. En doeltreffend bovendien want Jauke stond daarmee aan de basis voor diverse succesvolle aanvallen.
Na afloop van het toernooitje sprak ik hem erop aan. Jauke vertelde dat er bijna elke training, onder leiding van Remco van Lopik, gewerkt wordt aan de traptechniek.

Prachtig om te ontdekken dat deze trainingsarbeid dan ook z’n vruchten afwerpt. Van Leon ter Wielen en Jordy Deckers wist ik al dat ze een goede trap hadden. Mooi dat dit nu ook voor Jauke gaat gelden.
Zo’n strakke wreeftrap komt niet alleen van pas in het eigen strafschopgebied. Jauke bewees in Spanje tijdens het oefenpotje tegen SDC Putten dat je er ook heel goed een penalty mee kan nemen.

Pot 6

Spakenburg speelde dinsdagavond jl. tegen St. Joseph FC. De oefenwedstrijd werd gespeeld in het Victoria Stadium, de thuisbasis van de huidige koploper van Gibraltar. De Britse kolonie ligt op een klein uurtje rijden van het Blauwe trainingskamp in Marbella.

In het boek POT 6 gaat schrijver Joris van de Wier op bezoek bij de voetbaldwergen van Europa. Hij reisde naar alle landen die bij UEFA-loting zijn toegewezen aan Pot 6, de laagst mogelijke categorie. Dat levert verhalen op over o.a. Kosovo, Liechtenstein, San Marino, Malta en jawel, Gibraltar. Op de cover van het boek staat het Victoria Stadium afgebeeld, met op de achtergrond de indrukwekkende rots van Gibraltar. In dat stadion werd de oefenwedstrijd tussen de Blauwen van Gibraltar en de Blauwen uit Spakenburg gespeeld. Die locatie is niet geheel toevallig gekozen want het is het enige stadion in Gibraltar. Dat betekent dat alle 12 clubs uit de competitie, van Europa Point FC tot de Lincoln Red Imps hun wedstrijden in hetzelfde stadion spelen.

In desbetreffend boek staan meer leuke en bijzondere feiten over St. Joseph FC in het algemeen en de voetbalcultuur op Gibraltar in het bijzonder. Om met Gibraltar te beginnen. Met minder dan 33.000 inwoners is het nog net vóór Malta het kleinste UEFA-land. In tegenstelling tot Engeland rijden de auto’s in de Britse kolonie rechts en Miss World 2009 is de burgemeester van Gibraltar.

Dan St. Joseph FC. Doordat er maar één stadion is, het Victoria Stadium, hebben de grotere clubs een eigen clubhuis. Zo ook de oefentegenstander van Spakenburg.

Enkele regels uit het boek Pot 6 over de huidige koploper van Gibraltar:’ St. Joseph is de oudste club van het land. Het werd opgericht door de priester van de naastgelegen St. Joseph’s Church. De club zag in 1912 het levenslicht maar in die meer dan 100 jaar werd het slechts eenmaal kampioen en dat terwijl de club relatief veel supporters heeft, Wel werd 9 keer de beker gewonnen.

Wat de club wel heeft is een fantastisch clubhuis. Er zitten oude mannetjes opgewarmde tapas te eten. Dat wordt vervolgens weggespoeld met lauw bier. Gek genoeg heeft het clubhuis zelfs een aantal kleedkamers. Nog niet zo lang geleden kleedden de spelers zich hier om en gingen daarna richting het Victoria Stadium. Er zitten spijlen voor de ramen, niet omdat iemand hier wil inbreken maar omdat het clubhuis vroeger een ziekenhuis was voor psychiatrische patiënten.

Door toetreding tot de UEFA is de deur opengezet voor Spaanse spelers. Deze spelers komen zelden naar het clubhuis om een biertje te drinken. Sommige zijn hier zelfs nog nooit geweest omdat men traint in het nabijgelegen Spaanse plaatsje La Linea. De noodzaak om naar het clubhuis te komen is er dus niet.’

Toen ik dit verhaal teruglas kreeg ik sympathie voor de Blauwen uit Gibraltar. Een club met een mooie geschiedenis en een fascinerend clubhuis. Zou onze Blauwe selectie na afloop van de met 0-4 gewonnen oefenwedstrijd nog een lauw biertje gedronken hebben in dit nostalgische clubhuis? Ik denk het niet. Maar ik weet zeker dat de oude mannetjes maar wat graag de tapas hadden opgewarmd voor hun gasten uit het natte, bewolkte Nederland.

Hille Beekhuis

Gunning

Zoals hierboven door Hille beschreven, mikte zoon Jauke in zijn debuutwedstrijd voor Spakenburg 1 raak vanaf de strafschopstip en bepaalde hij zo de eindstand op 5-2. Het nieuws dat de derde doelman van Spakenburg een pingel had verzilverd, verspreidde zich snel in het medialandschap. Voetbal Op Zaterdag voelde zich echter geroepen om er een kritische noot bij te plaatsen en noemde het voorval een neerbuigend grapje. De auteur van het bewuste artikel is een oud-journalist van dagblad Trouw. In de tijd dat ik mijn minuten in het eerste maakte, was hij niet bepaald fan van mij door termen te gebruiken als “knoeier” en “jong en nu al bedorven”. De geschiedenis lijkt zich te herhalen. Jammer want als de journalist in kwestie iets zorgvuldiger te werk was gegaan, had hij er achter kunnen komen dat het initiatief om Jauke achter de bal te plaatsen spontaan uit de spelersgroep zelf kwam. Om dat nog eens kracht bij te zetten, is het voor een debuterend eerste elftalspeler inmiddels een traditie om na afloop, staand op de massagetafel, ten overstaan van de complete spelersgroep en technische staf, een lied ten gehore te brengen. Jauke had een zelf gecomponeerd lied zorgvuldig in elkaar gezet. Met behulp van een aantal teamgenoten die daar ook de lol wel van in zagen.

Het draait dus allemaal om gunning. Een woord dat je tegenwoordig steeds minder vaak tegenkomt. Gelukkig is er zo af en toe nog wel plaats voor in het bijzondere wereldje van de voetballerij.

Tijmen Beekhuis

Leave a Reply

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.