Skip to main content

Achter de reclameborden is een kroniek van niet alledaagse gebeurtenissen rondom het sportveld. Opmerkelijke en minder opmerkelijke zaken passeren hierin de revue.

Twitter (1)

Afgelopen dinsdag maakte ik mijn debuut in het Blauwe mediateam. Ik had namelijk twitterdienst.
Na een korte introductie over het twitterprotocol slingerde ik zaterdagmiddag mijn eerste Blauwe tweet het bejubelde maar ook verguisde online platform op. Dat kunstje herhaalde ik zo ongeveer om de 10 minuten met weinig florissante boodschappen want de allereerste oefenwedstrijd van ons keurkorps in Woerden tegen Sportlust’46 verliep nogal stroef.
Nu heb ik persoonlijk niet zoveel met oefenwedstrijden. Omdat, het woord zegt het al, het gaat om een oefenwedstrijd. Als ik al zo’n potje bezoek dat is vooral om bij te praten met de Blauwe supporters langs de lijn. Wat ik vooral niet doe is conclusies verbinden aan het resultaat. Omdat zo’n oefenwedstrijd onderdeel is van een lange voorbereidingsroute. In deze prille fase van de voorbereiding gaat het vooral om vlieguren maken. Om afstemming en inslijpen van mechanismes. Om een gefaseerde opbouw van wedstrijdconditie. Om het smeden van een team.
Neemt niet weg dat het altijd leuk is om je eigen cluppie te zien scoren en mooier nog, te zien winnen. Als dat niet gebeurt dan is voetbalhumor en zelfspot nooit ver weg. Ook zaterdag niet toen mij met een knipoog duidelijk werd gemaakt dat de koetsjes maar afbesteld moesten worden.
Waarvan akte.

Hille Beekhuis

Twitter (2)

Tsja, als Blauwe twitteraar heb je de opstellingen van beide teams nodig. En die opstellingen waren beschikbaar in de bestuurskamer van de gastheer. De ruimte was de afgelopen maanden verbouwd en dat was te zien. Alles strak in de verf, nieuw meubilair, ruim opgezet en veel transparantie. Bovendien was de bestuurskamer, geen overbodige luxe op deze zonovergoten dag, voorzien van een verkoelende airco. En dan laat ik de gastvrijheid van de Woerdenaren nog buiten beschouwing. Kortom, alles dik in orde bij Sportlust’46.
Nadat ik de namen van beide teams had doorgenomen viel mijn oog op een fraaie foto aan de wand. Deze was overigens niet te missen want de actiefoto was enkele meters breed en reikte tot aan het plafond. Het was een prent in zwart/wit met steunkleur rood, de clubkleur van Sportlust’46. De kleur werd uitsluitend gebruikt bij de inkleuring van het tenue van de hoofdrolspeler van deze foto. En dat leverde een fraaie en intrigerende plaat op.
Toen ik voorbij het rood keek, voor vele Blauwen een onvermijdelijke reflex, zag ik dat Spakenburg de tegenstander was. Ik herkende Robin Zwartjens die door de energieke hoofdrolspeler werd afgetroefd en, mede door de compositie, werd gedegradeerd tot figurant. In de verte zag ik ook nog een vervagende Vince Gino Dekker en de contouren van, jawel, ons sportpark.
Ik had het Woerdense sportpark Cromwijck verwacht maar niets was minder waar; sportpark De Westmaat was het verrassende decor. Blauw gevangen in zwart. Een stukje Spakenburg in Woerden. Dat maakte mijn verblijf in de bestuurskamer van Sportlust’46 nog wat aangenamer.

Hille Beekhuis

Twitter (3)

Op het opstellingenformulier stond het niet vermeld maar gelukkig kon mijn maatje Tijmen mij uit de brand helpen. De linksback van Spakenburg die zaterdag tegen Sportlust’46 in de basis startte was Maarten de Graaf. Deze speler van Onder-23 was de eerste trainingsweek tijdelijk aan de selectie toegevoegd omdat sommige spelers nog ontbraken. Aanvulling was gewenst omdat anders bepaalde oefenvormen niet uitvoerbaar waren. Maarten was beschikbaar om dit tijdelijke gat op te vallen. Als dank kreeg hij van trainer Erik Meijers een basisplaats toebedeeld. Een mooie en sympathieke geste.

Hille Beekhuis