Achter de reclameborden is een kroniek van niet alledaagse gebeurtenissen rondom het sportveld. Opmerkelijke en minder opmerkelijke zaken passeren hierin de revue.
Er klopte zaterdag, de dag van ons 90-jarige jubileum, heel veel op ons sportpark. Op deze 14e augustus stond bij de ingang de fraaie nieuwe spelersbus te pronken, speelden de mannen van Erik Meijers de wedstrijd van het jaar tegen een overmacht aan jeugdige Blauwen en werd de nieuwe presentatiegids op ludieke wijze gepresenteerd. Op dezelfde manier, via een parachutist, werd de wedstrijdbal ten tonele gebracht voor de jubileumwedstrijd tegen HHC Hardenberg. Speciaal voor deze wedstrijd droegen de spelers van Spakenburg het geelblauwe jubileumtenue. Het stijlvolle retro-outfit, zonder shirtreclame, werd als opwarmertje op vrijdagavond door middel van een fraaie, klassieke elftalfoto via de sociale media alvast verspreid. Alles was strak georganiseerd, goed getimed en tot in de puntjes verzorgd. Een geweldige aftrap van onze 90e verjaardag. Dat belooft wat voor de rest van het jubileumjaar.
Het enige wat op zo’n dag een domper op de feestvreugde zou kunnen geven is datgene wat het organisatiecomité niet kan regisseren; het eindresultaat van de jubileumwedstrijd.
Er zijn legio voorbeelden van feilloos verlopen jubilea waarbij de wedstrijd een spelbreker was. Meest bekend is de afscheidswedstrijd van Johan Cruijff tegen Bayern München. De Duitsers hadden die novemberavond in 1978 geen zin om mee te werken aan het uitzwaaifeestje van het onnavolgbare voetbalicoon. De einduitslag van 0-8 was ontluisterend en schaamteloos.
Een ander voorbeeld. In maart 2000 speelde Ajax haar jubileumwedstrijd tegen FC Twente. De Amsterdamse club bestond 100 jaar en was speciaal voor deze gelegenheid gestoken in retrotenue, zonder shirtreclame. De Tukkers dompelden de feestende Arena in rouw met een ontnuchterende 0-1 overwinning. Ook de afscheidswedstrijd van Robin van Persie en Giovanni van Bronckhorst bij Feijenoord liep uit op een teleurstelling. In de Kuip gingen de Rotterdammers, mei 2019, uiteindelijk met 0-2 kopje onder tegen ADO Den Haag.
Allemaal voorbeelden die ons laten zien dat een prachtig jubileum of afscheid, met een aaneenschakeling van hoogtepunten, vaak samengaat met een verliespartij. Het lijkt erop dat daarmee zo’n nederlaag niet het tegendeel maar juist een onderdeel van het jubileum is. Onze Blauwen toonden met de 0-1 tegen HHC dat ze hun klassiekers kennen. Zoals je mag verwachten van een 90-jarige jubilaris. Daarom werd eerder die dag ook nog eens met 6-3 het onderspit gedolven tegen de Blauwe jeugd. Kortom, er klopte zaterdag heel veel op ons sportpark.
Er klopt heel veel aan de gestileerde elftalfoto die geïnspireerd is op een prent uit een wel hele oude doos. Afgelopen vrijdag werd de foto op de Blauwe sociale media kanalen geplaatst. Direct daarna stroomden de positieve reacties binnen. En terecht want het is een geweldige foto waarbij heel veel aandacht is besteed aan de details. Daardoor wordt je als het ware de foto ingetrokken. Naar de beginjaren van onze club, 90 jaar geleden.
Het eerste wat opvalt, is het schitterende klassieke tenue. Zonder shirtreclame of andere tierelantijnen. Doordat alle details op deze foto je doen geloven dat het ergens rond 1935 is, heb je ook den neiging om den speelers een beroep toe te dichten, passend bij dit tijdsgewricht. Zoo heeft het er allen schijn van dat Koos Werkman, Hero van Lopik en Youri Koelewijn den kost verdienen als koolenboer, bakkersknecht en letterzetter. En Roy Terschegget, Wimilio Vink, Floris van der Linden en Nico Kroonenberg hebben een werkweek achter den rug als telegrambesteller, kruidenier, kantoorklerk en scharensliep. Vince Gino Dekker moet vanwege zijn tatoeages een visscher zijn. Hij heeft met den afbeeldingen op zijn arm ooverigens wel een hele vrije interpretatie genoomen van een scheepsanker en visschersboot.
Dan den technischen staf. Trainer Erik Meijers straalt uit dat hij alles onder controle heeft. Dankzij het beproefde 1-5-5 systeem, met belangrijke rollen voor den links- en rechtsbinnen. Er valt ooverigens niet met hem te sollen want dan krijg je met zijn rechterhand Rut Koelewijn te maaken. En, zoo laat deze photo ooverduidelijk zien, dat wil je niet. Want Rut is iemand die je om een boodschap kan sturen. Hij zorgt ervoor dat zaaken geregeld worden. Rut doet dat het liefst op den achtergrond, in allen stilte. Dat is waarschijnlijk den reden dat hij zich proobeert weg te moffelen achter z’n ruime reegenjas.
Maar er is veel meer wat deezen photoo bijzonder maakt. Den witten, vierkanten doellat bijvoorbeeld. Den verf is er al wat vanaf gebladderd. Wat verder opvalt, is dat doelman Leon ter Wielen den donkerbruinen, leederen bal angstvallig vasthoudt. Want, zoo lijken zijn oogen te zeggen, we moeten den bal niet kwijtraaken, het is den enigen die we hebben. Een ander detail zijn den voetbalschoenen. Alle kicksen zijn zwart, zonder verdere opschmuk. Geen streepen, geen logoo’s of andere fratschen.
Tenslotte het laatste detail; den kousen. Deezen worden uiteraard tot onder den knie gedraagen. Het lijkt erop dat Jasper Beekhuis nog wel een pooging heeft gedaan om, heel moodieus, den kousen nog wat hooger op te trekken. Maar dat is op deezen retrophotoo uiteraard volledig misplaatst. En nu we het toch oover kousen hebben. Den aanvoerdersband van Frank Olijve lijkt verdacht veel op het boovenste gedeelte van een afgeknipten sok.
Allemaal details waarover goed is nagedacht. En die prachtig in beeld zijn gebracht. Mede door de 13 hoofdrolspelers die zich uitstekend hebben ingeleefd in hun rol. Ook hulde aan fotograaf Jan Erkelens. Hij heeft een prachtig stukje werk geleverd.
Ik verwacht daarom dat elke Blauwe het met mij eensch zal zijn; er klopt heel veel aan deze foto.
Hille Beekhuis